1 Mart 2011 Salı

SENİN GİBİ BİRİ...

Çok söylenir bu cümle bana.
Patavatsızlıklarımda ve kırdığım binlerce pot'ta.
Üzgünüm büzüp-tutamıyorum ben dilimi çoğu zamanda.
Herhangi bir yanlış yaptığımda,
Sanki ben yanlış yapamam ya (!)
Yanlış birine rastladığımda, ona tanıdığım şans'larda,
Gönül bu napiyim ota da konar b.k'a da (!)
Herşeyin farkındasın ama sen nasıl böyle yapabilirsin denen her durumda,
Ha öyle sanın siz, nanik nanik hepinize canım, bu benim hayatım.
Suratım biraz olsun asılsa,
Pardon asılamaz mı dediniz bana?
Küfürler savurduğumda havaya,
Layıksa yaparım en alasıyla.
Vurdumduymazlığımda,
Napiyim öyleyim biraz ama.
Biraz çıksam rayımdan
Toplarsınız hepiniz.
Ama mümkünse lütfen daha fazla üzerime gelmeyiniz.
Fena bozuluyorum bu duruma.
"Senin gibi biri" demeyin lütfen bana.
Siz öyle söyleyince, tüm hücrelerime kadar üzülüyorum bu duruma.
Bedenim sanki bir vazoda susuz bırakılmış bir çiçek gibi başlıyor solmaya.
Olduğum gibi sevin beni.
Bende mümkünse sizi.
Değişmeyelim hiç birimiz.
Hem insan üstü değiliz ben ve siz.
Olmaya da gerek yok bence.
Etten ve kemikten elbisemiz buna izin verir mi sizce?
Öyle tepelere de koymayın beni mümkünse.
İndirin en eteklere.
Senin gibi biri demeyin, inanın bana bende herkes gibiyim.
No'LuR "yapmaz yapmaz" demeyin kimse için.
Lütfen herkesi olduğu gibi kabullenin.
Yürüyorum ben yolumda.
İniş ve çıkışlarla.
Çıkan her durumda çok akıl da beklemeyin benden.
Çünkü bazen en çok ona uzak dururum ben.
Aklını bir yere savurmuş her insan nasıl olursa, bende öyle akılsız olurum işte.
E bu durumda farkımız ne?
Sizler de durum ne?
Yoksa sizin gibi biri?
Bende soracak değilim tabi ki de, yok artık daha ne : )
Çünkü doğrusu insan olmak ''kurallara sığmaz'' olur.
Bunu sizler de öğrenin bence ;- )
DinçeL'Ce . . .