Uzun zamandıR yazmak istiyoRdum buRaya, yazıma bu fotoğRaf'ını koymak istedim, çünki hayatımda hiç biR fotoğRaf'a bu kadaR inanmamıştım, o iLk opeRasyona gideRken sen "anne" dedim, bu poz'u veRdin, zafeR işaRetinLe bana iLham veRdin, içimden "annem bunu da başaRıR" dedim, başaRamayacak oLsan bu poz'u veRiR miydin? En başından beRi bu fotoğRaf'a tutundum ben, güvendim ona, sen gitmeyecektin...
SonRa heRgün eksiLdin..
İştahın kesiLdi önce hiçbiRşey yiyemedin, en sevdiğin yemekLeRi yaptım sana çoğu zaman bi Lokma biLe yiyemedin, kaşıkLa bi Lokma yediRebiLsem sana bayRam edeRdim oysa ki o bayRam sevincimi en son KayRa'nın bebekLiğinde etmiştim, şimdi sen de onun gibi aRtık bebeğimdin..
Koah..
Nefes aLamıyoRdun Koah yüzünden aRtık, kanseR seni yiyip bitiRiRken bi de nefes aLamaman ne çok yıpRattı seni, biLiyoRmusun annem sen bana nefes aLabiLmenin ŞükRünü öğRettin, haLa daha benim de ritmim bozuk, gittiğinden beRi çok nefes'siz hissettim.
Ah son günLeRde ayakLaRın da tutmaz oLmuştu, yığıLıp kaLıyoRdun, kaç keRe tuvaLete götüRdüğümde düşüRmekten koRktum seni.
O son üç ay'ı çok yazmak istemiyoRum buRaya, heRgün yas tuttum, heRgün acı doLuydum, gidecektin aRtık, bunu makuL kaRşıLamaya söz veRdim.
Ve 15 Kasım..
Saat 15:30
Ben evde otuRuRken sen gitmişsin..
TeLefon numaRaLaRımızı bıRakmıştık heR biRimiz aciL duRumLaR için, sebepLeR aRasında öLmek yoktu ama :(
HeR neyse o kadaR numaRanın içinde beni aRadıLaR..
"Annem" dedim :(((
Başınız sağoLsun dediLeR..
Bak buRaya haLa daha dayanamıyoRum, çığLıkLaRım apaRtmanı yıkmış, kaç kat aşağıdaki komşu biLe duymuş, en çok "ben en küçüğüm niye bana, niye niye niye bana söyLediniz" diye bağıRdığımı anımsıyoRum.
SonRa sakinLeş kızım dedim kendi kendime, bak bu büyük bi sınav dedim, isyan etmekten çok koRktum, Allah'a veRdiğim sözümü tuttum, hamd ettim, O'na seni daha fazLa acı çektiRmeden yanına aLdığı için ŞükRettim, iki gün daha yaşasan ayağını kesecekLeRdi ceRRah'LaR, ayakLaRın senin kanatLaRın idi, kesseLeR dayanabiLiR miydin? BiR bütün oLaRak vaRdın YaRadan'ın yanına, en çok buna dua edeRdin, kabuL oLduğu için biRde ona ŞükRettim, kimseye muhtaç oLmak istemiyoRdun, hep dik duRdun yaşamda, ben onuRLu oLmayı senden öğRendim ve NesRin'in dediği gibi Rabbim guRuRunu incitmeden aLdı seni yanına ya en çok da buna hamdettim, kötü göRünenin içinde biR süRü iyi şey buLdum, bunLaRa teşekküR etmesem dibe vuRuRdum, iman etmek kaLdıRdı beni ayağa, zoR an'LaRda hep dua ettim, şifa buLdum, hem sana iyi geLdi, hem bana iyi geLdi ettiğim duaLaR, dua'dan besLendim..
DiLek abLamı aRadım iLk, gayet sakince, "beni hastaneden aRadıLaR, ımmm, ımmm, ımmm... :( bunu bekLiyoRduk biLiyoRsun dedim, gitti abLa dedim, annem gitti :((( ama üzüLme, şu an huzuRda, ben ŞüküR doLuyum, şimdi ben hastaneye gidiyoRum" dedim,
sonRa Demet abLamı aRadım, aynı şeyLeRi söyLedim ve hastaneye geLdim, moRg'da seni göRünce ah annem.....
ALamadı 3 dev gibi adam beni senin yanından.
DefaLaRca bayıLmışım..
Dizimin bağı çözüLdü kaç keRe yığıLıp kaLmışım.
İçimde Gripin bi şaRkısını söyLüyoRdu "SEN GİDİYORDUN"
O gece kendi evime geLmeyi teRcih ettim, KayRa babasında idi, bekLemiş geLmemi, geLdi, yüzümde bi antidepResan güLümsemesi, oyun oynadık onunLa, hiçbiR şey biLmesin istedim, üç gün sonRa söyLedik ona, o gece anLatmaya kaLksam öLümün yaşamın en geRçek şeyi oLduğunu öğRetemezdim KayRa'ya, bekLedim ki öLümü o da vakuR kaRşıLasın vakti zamanı geLdiğinde..
ŞimdiLeRde ise deRin biR boşLuk içindeyim, özLemeye henüz bi çaRe buLamadım ve sanıRım biz kaLanLaRın baş edemediği tek şey bu, geçmeyecek hiç sanıRım.
YokLuğun çok ağıR anneciğim.
Senden sonRa bende daha çok anne oLmaya adandım.
Nasipse KayRa'yı anne eLi değeRek büyütmek kaRaRım.
UmaRım ki güzeL büyüR, umaRım ki biR güzeL "adam" oLuR..
Sen gidince biRden büyüdüm anne, yapamadığım heRşeyi yapabiLiR mişim meğeRse, meseLa kuRu fasüLyenin taRifini aLmak hiç akLıma geLmemişti senden (çünki gitmezdin sen) uğRaşa didine tuttuRmayı başaRdım, nohutda da çok övgü aLıyoRum, bi yoğuRt yapıyoRum biLdiğin kaymak :)
Geçen üst komşum poğaça tarifimi istedi benden, şaka değiL vaLLa bak :)
Kek'i hiç sorma :) henüz bi tutuyoR, bi tutmuyoR, özgüR biR Ruh o, isteRse oLuyoR :)
Facebook'a dadandım yine.
KeRLi feLLi yazıyoRum yine, geneLde şaRkı çaLıyoRum, biLmiyoRLaR ki o aşk şaRkıLaRı hep senin için.
Can KAZAZ diye biR çocuk vaR, sen yoğun bakımdayken buLdum onu, diyoR ki şaRkıda "çek şu hayaLini, gösteR geRçek yüzünü, senin kaLbin yok mu?
Bu şaRkıyı ben hep sana söyLedim.
Daha az uyuyoRum aRtık, fıRsat buLdukça kendimi dışaRı atıyoRum, sokakLaRda aRkadan sana benzeyen kadınLaR'a rastLıyoRum, tam heyecanLa konuşcak oLuyoRum, Leman SAM'ın bi şaRkısı geLiyoR akLıma..
Dün gece hiç tanımadığım biR eRkeğe,
Sırf sana benziyoR diye usuLca sokuLup meRhaba dedim,
Tanıdık biR huzuR aradım, şaşkın bakışLaRında dün.
BiLdik biR söz bekLedim eskiden kaLma öyLesine
Konuştu biR şeyLeR söyLedi, beklediğim sözLeR bunLaR değiL
Yüzüme baktı gözLeRime ama senin gibi değiL.
AnLadım ki hiç kimse hiç kimse sen değiL.
Hiç kimse senin gibi canımdan öte can değiL.
AnLadım ki hiç kimse hiç kimse sen değiL
Hiç kimse senin kadaR fikRime huzuR değiL..
Bu şaRkı heRşeyi anLatıyoR, hiç kimse sen değiL, hiç kimse fikRime huzuR değiL, en büyük ŞükRüm ise bunu sen yaşaRken de değeRLi buLmam oLdu, evLatLığına Layık oLamasaydım, katLanmam daha zoR oLuRdu, bunun içindiR ki seninLe yaşadığım heR güzeL anı için, bana/bizLeRe yaşattığın anaLık için, senden öğRendiğim onuRLu ve namusLu yaşam için, o dik hayat duRuşum için sana, buna "eşLik etmek" seçimini yapabiLdiğim için kendime teşekküR edeRim.
Senden öğRenmek sonsuz.
HaLa daha fısıLdıyoRsun bana.
DuyuyoRum seni, doğRu yoLu gösteRiyoRsun haLa daha.
Bunu anasını kaybedenLeR anLayabiLiR anca.
Sayende çok güzeL büyüdüm,
Hakkını heLaL et canım ANA :(
dinçeL..
Not : İyi ki heRgün eLini ve nanakLaRını öpmüşüm, iyi ki heRgün "Seni SeviyoRum" demişim, demesem bu soğuk günden daha çok üşüR müşüm, not oLaRak yazdım ki, okuyan aRkadaş şansın vaRken....
De hadi.
