ANNE'me . . .

Sevdiğim ve seçtiğim çok kişi için yazmışım bugüne kadar.
İçimden geldiği gibi olmuş tüm yazılar.
Onlar benim için uzakta olanlar.
Hislerimi yazmasaydım eğer hiç bir zaman bilemeyecek olanlar.
Ya yakınım da olanlar.
Her sabah bana gülümsemiş olanlar.
Her akşam kapının önünde önce mis yemek kokusu, kapı açıldığında ise içime dolan misss anne kokusu.
Kaplar içimi kokusu ama biliyor mu ona hissettiğim duygumu ?
Ne de olsa çok seviyorum onu, ama çok gösteremiyorum doğrusu.
Yemek saati bizim için de asitli bir içecek reklamının sloganındaki gibi"sofra ailenin kalbi" gibidir durumlarıyla atarken diğer birlikte geçirebileceğimiz saatlerde zaman duruyor mu?
Diğer saatlerde sohbetlerin susması DOĞRU mu?
Ne yani diğer saatlerin kalbi yok mu?
Varsa eğer niye durdu?
Ben söyleyeyim niye durdu?
Ben susunca benim yerimi FatmaGüL, CemiLe-ALi Kaptan ve Hürrem doldurdu.
Annem suskunluğunu onlarla bozdu.
Evimizin duvarları annemle dost oldu : (
Ben susmayı seçince annemle konuşacağım, kıymetini o gittikten sonra daha çok anlayacağım o eşsiz an'ların yerini lanet olası pc doldurdu.
Facebook kaçıyor muydu.
Herkese laf yetiştirmek oh ne ala, ne hoştu?
Keyif bu muydu?
Ahhh yanımdaki soluyordu.
Bana bakıp bakıp bana özlem duyuyordu?
Gözümün içine bakabilmek için aramızda duran bilgisayarın kapağının arkasından kafasını uzattığını bilirim.
Bazen bunu bile yapmasına anlam vermezdim.
Öyle ya ben onu çok severdim.
E soralım o zaman peki, "SeLvi Boylum AL YazmaLım''daki gibi.
Sevgi neydi?
Sevgi emekti.
Sevgi onu hissetmekti.
Sevgi onu hissettirmekti.
Ben en çok annemi severim demek değil, ben en çok annemle geçiririm vaktimi diyebilmekti.
Bunu diyebiliyorsan hayatta geri kalan zaman buyursun sana kalsın o zaman.
İçin rahatsa.
Al doya doya yaşa.
Değilse benim gibi.
Çok geç olmadan.
Aklını başına topla o zaman.
O gittiğinde geri dönmeyecek bir daha.
Filmlerdeki gibi çok özlerim yine geri gelir diye bir final yok.
Ağlamak istemiyorsan 2 kat fazla.
Toparla kendini.
Topla tüm sevgini ver ona.
Yumak yumak.
Dolsun içi mutlulukla.
Yeter ki içi kof "seni çok seviyorum anne" deme ona.
Ne mi alacaksın "anneler gününde" ona.
E aldın ya işte , baksana yüzüne.
Kırmızı kalpler çizilmiş gibi.
Parıldıyor sevginle.
Artık benim evimin kalbi atıyor.
Siz de durum ne, sizin ki ne alemde?..