Okuduğum bir yazı da deniyordu; karşımaza çıkan insanlar onları biz istediğimiz için değil, bizim istenilen kıvama gelebilmemiz için pıtt diye önümüze çıkartılıyorlarmış.
İlahi bir güzellik ve incelik var bence burada yine.
Hakk bizi olgunlaştırmak için bizleri yanlış insanlarla karşılaştırıyor, doğru benliğimizi bulabilmemiz için.
Hem felsefik olarak da düşünüldüğün de ''öldürmeyen şey de kuvvetlendiriyor'' ya bence oluyorsun bu bilgiyle Şam'da kayısı, üstüne kreması da cabası :)
Üzülmek neye yarar yanlış insanlar için.
Sen asıl onların sana öğrettiklerine bak.
Neden daha seçici oldun, neden kolay inanmaz oldun, neden daha temkinli oldun, neden hemen incinmez oldun, nasıl bu kadar kuvvetli oldun, yufka yüreğini nerede unuttun? bu kadar ''hayır''ı nereden buluyorsun? peki ama sevgin niye bu kadar kıymetli oldu? o hep kıymetliydi ama artık doğru kişilere verilmek için kocaman oldu.
Cevap buydu?
Öğrenmem gereken buydu?
Öğretilmek istenen buydu?
Kendime kıymetimi anımsatan o an'ların hepsine teşekkürler.
Siz olmasaydınız ''ben'' olmazdım, şimdilerde yaşadığım o eşsiz huzura kavuşamazdım.
İyi ki var'dınız.
Ve iyi ki YOK'sunuz . . .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder